still alive, de update.

Lieve vrienden en familie,
Sorry dat we zo lang niets hebben laten horen van ons. We kregen al verschillende mailtjes en sms berichtjes van enkele van jullie met de vraag of we nog wel leefden en of alles wel goed ging. Het is geen excuus maar het hebben van internet lukt niet overal en Fabian heeft hard gewerkt als er internet was aan de nieuwe site van onze verloskundigenpraktijk. De site staat er op en is grotendeels klaar, dus weer snel even tijd maken om iedereen te laten weten hoe het met ons is.
Na zo’n lange tijd, en alweer vele bestemmingen en belevenissen achter de rug moesten wij ook weer even denken over waar we allemaal geweest zijn en wat we waar hebben beleefd. we gaan dan ook ons best doen om jullie weer wat meer op de hoogte te brengen.
In de tussenliggende periode zijn we vanuit Lagos doorgereisd naar Tarifa. Voor we daar aangekomen zijn hebben we nog een laatste stop gemaakt in de buurt van Tavira. Met pijn in het hart hebben we Portugal verlaten. Wat een bijzonder mooi land en lieve mensen. Het meest bijzondere is de kindvriendelijkheid van het land en de mensen. Onze meiden hebben wat aandacht gekregen en zijn wat geknuffeld. Er zijn overal speeltuinen en in een restaurant hoef je niet bang te zijn dat er geen kinderstoel zal zijn. Al met al is Portugal zich ook flink aan het opbouwen en waren er goede wegen en mooie boulevards.

In Vila Formosa (Tavira) hebben we een nacht gestaan. We zijn daar in de ochtend aangekomen en hebben die dag ‘het Castello’ bezocht, een mooie kasteel met zeer mooie tuinen. Ook hier zagen we weer veel ooievaars en hun nesten. Die avond het stadje nog door en bij een Indonesisch restaurant heerlijk gegeten. Net als we in Holland een pepermuntje krijgen, kregen we hier een soort muisjes snoepjes, en omdat Bibi er maar niet vanaf kon blijven kreeg ze de hele pot mee. Als laatste verloor Bibi nog het kaartje voor de slagboom van de camping in de supermarkt, dus dat was zoeken maar alles is weer goed gekomen. De volgende dag zouden we naar een eiland voor de kust gaan. Helaas strooide het weer roet in het eten. Vanwege de tijdsdruk omdat we opa en oma Weterings binnenkort aan de Middellandse zee zouden gaan treffen zijn we weer verder gegaan.