koversada en de reunie met de jongens

Vrsar (Istrië/Kroatië)

Na deze week zijn we verder gegaan naar de plaats en camping waar we onze lieve mannen Ramses en Arno zouden gaan treffen voor ruim twee weken. Heerlijk wel om weer even iemand te zien en weer lekker te kunnen kletsen, eten en wijntjes drinken. En dat extra paar ogen dat even mee oplet waar Bibi maar vooral Jade mee bezig is. Ons Jade is echt zo'n exemplaar wat je geen vijf seconden uit het oog kunt laten. Ze kan goed zitten spelen maar het liefst met de dingen die ze niet mag. Het is een heerlijke deugniet en draait alle kanten op. Ze heeft de grootste lol als je een luier wilt verschonen terwijl zij zo'n 15 keer ronddraait, de pampers zijn aan maar daar is alles mee gezegd. We zeggen wel eens voor de grap dat als we die meiden straks op moeten halen in de disco dan staat ons Bieb keurig op de afgesproken tijd en plaats klaar en ons Jade moeten we uit de kroeg gaan halen. Wat een schurkje ten opzichte van ons brave lieve Bieb. Bieb kletst de oren van je hoofd en slaapt als ze moet eten. Gisteren was ze onderweg naar het restaurant in slaap gevallen en werd niet wakker. Toen ze uiteindelijk wakker werd weer op de camping zij ze : "Mama we zijn nu bijna bij het restaurant toch, want dan kan Bibi frietjes eten en een ijsje. " Ja het is een scheet. Verder zijn ze de eerste week hier op de camping wel beide ziek geweest. Bibi die echt goed zindelijk is, plaste soms super lang niet of liet het lopen waar ze stond als of ze er compleet geen controle meer over had. Dus onze papa eerst even de urine nagekeken en ja hoor ze had een blaasontsteking, snel samen naar de apotheek voor een kuurtje Antibiotica. Gelukkig ging het na enkele dagen weer beter, maar ons mam heeft wel wat wasjes beddengoed gehad die week zeg. En als haar bed dan nat was 's morgens dan was het eerste wat ze zei " vindt oma niet erg hoor mama", de prul was bang dat ze anders haar verdiende cadeautjes van de oma's en opa's weer in moest leveren. Verder had Jade die dagen ook flinke koorts. Ze lag soms flink te rillen en we hebben ze maar gauw bij ons in bed genomen. Wat het is geweest weten we niet, in ieder geval geen tandjes want er zijn er na die twee tandjes in mei nog geen meer bijgekomen. Desalniettemin knabbelt ze met die twee van alles op en trekt ze aan het stokbrood alsof haar leven er van afhangt. Gelukkig waren de dames na een paar dagen weer wat opgeknapt en vol verwachting zaten we te wachten op Ramses en Arno en Schnaps de hond. Schnaps heeft bijna de gehele periode Maffie geheten bij Bibi, Schnaps wilde maar niet lukken in het begin. We beseffen nu wel hoe veel we onze lieve eigen Noa missen... nog even scheet en dan zijn we er weer. Voor dat de mannen er waren zijn we nog een dag gezellig naar Rovinj geweest. Een super leuk stadje vlakbij Vrsar, het enige nadeel is dat je er helemaal voor om het Limford kanaal heen moet en dat bestaat uit veel bochten .... en waar we al bang voor waren Bibi trok dit niet zo en op het einde net voor we weer terug de camping op reden spuugde ze alles onder. Ondanks dat dit heel vervelend was hebben we wel een hele leuke dag in Rovinj gehad. Zaterdag zouden de mannen aankomen, maar stiekem had ik al zo'n vermoeden dat ze misschien wel eens eerder zouden komen om ons te verrassen, en ja hoor komen we onder de douche uit en zien we daar de camper met boot van de mannen. Heerlijk om ze weer te zien. Snel alles naast ons lekker opgebouwd en het genieten kon gaan beginnen.

En genieten kunnen de mannen wel. Het Bourgondische leven straalt van ze af. Een pilsje, wijntje of Kruskovac op zijn tijd ging er wel in. Verder hebben we vaak lekker gegeten en veel gelachen. De kinderen vonden het erg leuk en ons Bibi was vaak al de deur uit naar Arno en Arno …. Zo noemde ze ze want Ramses vond ze een moeilijke naam had ze ons verteld, dus Arno en Arno werd het.
Bibi vond Arno, Ramses en Maffie fantastisch, maar Maffie vond ons Bieb niet altijd zo leuk. Wel als ze hem brokjes of eten bracht, maar als ze hem uitliet dan vond hij zo’n rennend kind achter zich aan niet altijd een succes. Al met al bleef Bibi genieten en mocht ze vaak met hem wandelen en zelfs Schnaps ging er aan wennen.
Wat verder erg leuk was, was de boot van Ramses en Arno en we hebben zelfs twee keer met z’n allen erop mee gevaren … heel rustig naar de tegenover liggende camping waar andere vrienden stonden. De kinderen vonden het grandioos en toen Bibi ook nog de kapitein mocht zijn en mocht sturen kon haar dag niet meer stuk.
Na al jaren hier te komen met de mannen hebben we wel een leuk nieuw restaurant gevonden. Hier gingen we regelmatig eten en ons Jade zat dan tussen de peetooms in heerlijk verwend te worden. Ome Rammie doopte frietjes in de tomatensoep en Jade vond het heerlijk. Ons Bibi zat tussen papa en mama in op de bank en wil altijd frietjes met pizza en spaghetti eten, uiteindelijk wordt het een van de drie of ze slaapt. We hopen altijd dat als er eentje slaapt dat het jade is als we uit eten gaan want die hoeft niet per se mee te eten maar meestal is het anders om en als ons Bieb slaapt is ze niet meer wakker te krijgen. Naast uit eten gaan, wat hier in Kroatië niet zo duur is, hebben we ook vaak BBQ gehad. Een keer ben ik vroeg met Ramses naar Rovinj gevaren om verse vis op de markt te gaan halen. We waren er zo want Ramses blaasde met ruim 70 km per uur met de boot over het water, ik kon mijn ogen niet meer openhouden zo veel wind bracht dit met zich mee, maar wel kicken hoor.
Ondanks vele hele mooie dagen heeft het soms ook flink geregend en omweerde het hard. En daar zaten we dan in onze camper en caravan. Bibi en papa speelde soms met de wii, ongelooflijk maar dat gaat op deze leeftijd ook al. Helaas zijn de ruim twee weken met Ramses en Arno voorbij gevlogen en moesten we ze al weer veel te snel uitzwaaien. Bibi heeft het nog vaak over ze en als ze een soort gelijke camper ziet dan zegt ze kijk mam daar is Arno en Arno weer.
We hadden ons voorgenomen om na het vertrek van de mannen na enkele dagen weer verder te gaan, maar uiteindelijk nu ruim een week later zitten we nog op de camping in Kroatië … we hebben leuke Duitse achterburen gekregen met drie kinderen, en Bibi en Jade vinden het super leuk om met ze te spelen. Ook wij kunnen het goed vinden met de ouders en hebben dus nog niet de noodzaak gezien om weg te gaan. We hebben ook nog niet direct haast want we hoeven pas op 3 September in Milaan te zijn, waar we dan Natascha en Kevin zullen ontmoeten. We hebben er al helemaal zin in om lekker drie dagen met hun door te kunnen brengen. Voor nu dus nog even in Kroatië waar we veel aan het water zijn. Er is zo’n strandje voor de kids en dat is super Bibi speelt met haar schepjes en emmertjes en daar heb je geen kind aan. Ze kan met bandjes en de zwemband om al goed zwemmen en zit met papa en soms ook mama natuurlijk de hele dag in het water. Ze verzamelen schelpjes en stukken van krabben en ze heeft samen met de buren al een hele bak vol. Verder bouwt ze veel zandkastelen en papa maakt de mooiste schildpadden van zand of maakt van onze meisjes hele mooie zeemeerminnen. Ook Jade blijft dan mooi zitten maar breekt wel constant alles af, want Jade moet zand of blubber eten of het water uit het meer drinken voor de verandering. Zij heeft dan ook volop plezier maar wij geen seconde rust, want je bent constant steentjes, zand of whatever uit haar mond aan het halen. Wat ook nog erg leuk was is dat we naar de piratenrots zijn gefietst met de buren. Was erg leuk maar best pittig op een gewone fiets met jade voorop. Maar desalniettemin wel te doen. Jade was op de fiets in slaap gevallen, maar de buurvrouw had een kussentje voor haar meegenomen en zo ging het prima. In de piratenrots nog wat gedronken en weer naar huis want het is echt bloedheet. Zo heet hebben we het nog niet gehad. Onderweg terug naar de fiets lag er een schorpioen op de pad in het bos met allemaal kleine jonkies op haar rug … mooie foto’s gemaakt, want dit was natuurlijk wel vrij uniek om tegen te komen. We hebben trouwens ook hier nog een slang in de boom gehad. Dit was nog met Ramses en Arno. Ik zag het gras onder de boom erg bewegen en mee kruipt er een slang de boom in … ook mooie foto’s van gemaakt. Het raam van de buren, waar die boom tegenaan stond, is nooit meer open geweest… Al met al hebben we het dus nog steeds goed naar ons zin en willen we nog niet naar huis, al missen we sommige personen en dingen ook wel hoor. Maar dat is logisch denk ik. Vooral ons Noa, we kunnen niet wachten om haar weer te kunnen omhelzen. Nog een laatste dingetje …. Jade heeft sinds vandaag ook boven tandjes!!! En de heeft ook nog leren kruipen!
Dat maakt dat Jade nu echt een handenbindertje is. (lees hier zand en steentjes eter, elektricien etc)
maar dat hoort er helemaal bij nu ze alweer 1 jaar is. Haar verjaardag was erg ezellig en de hele standplaats hing vol met slingers. Ze heeft zelf vollop genoten natuurlijk, maar wij ook. We hadden de camera’s in de aanslag voor het uitblazen van haar verjaardagskaars. Maar moeder natuur was ons steeds even voor. Uiteindelijk schepte Jade in een onbewaakt ogenblik met haar voet een flink stuk taart zo naar haar mond. Dat is weer net even wat anders. We lagen allemaal in de deuk. Die middag zijn er nog veel mensen gekomen om de verjaardag met ons te delen. De 2 heerlijke taarten die de bakker voor ons had gemaakt gingen er danook goed doorheen. En dat terwijl ze wel gemaakt leken van pure room. Erg zwaar op de maag, maar lekker!